کليه قاب هاي که زنبورها اشغال کرده اند را قشنگ به هم چسبانده وزنبور را به حالت فشرده درمي‌اوريم وقابهاي که زنبور درآن اشغال نکرده است را جمع کرده وقسمت فضاي خالي کندو را توسط يک کارتن يا تخته سوا مي‌کنيم وآن فضاي خالي را توسط قاب هاي کندو پر مي‌نماييم و در کندو را مي‌بنديم.
زنبور عسل را رطوبت از بين مي‌برد؛ سرما زنبور عسل را از بين نمي‌برد؛ براي اينکه هواي داخل کندو تعبيه شود
در زمستان، بالاي ملافه يک سوراخ به اندازه سه سانتي متر بر روي ملافه انجام مي‌دهيم تا هواي آلوده و رطوبت از کندو خارج شود.
نوع عملياتي که براي آماده کردن کلني ها براي زمستان گذراني لازم است، بستگي به شرايط آب و هواي مناطق مختلف دارد. در مناطق گرم اين عمليات حداقل، در مناطق معتدله کمي بيشتر ولي در نواحي سرد زندگي کلني هاي زمستان گذران بستگي به عمليات آماده سازي دارد. آماده سازي براي زمستان گذراني بايد بلافاصله بعد از برداشت عسل آغاز شود.
عده اي عقيده دارند که تعويض ملکه بايد اولين اقدام باشد تا کلني براي بهار آينده آماده گردد. درباره اين که يک ملکه را تا چه حدي مي توان نگهداري نمود، عقايد متفاوتي وجود دارد. با وجود اين که يک ملکه مي تواند 8 – 7 سال قدرت تخمريزي خود را حفظ کند، بعضي زنبورداران هر ساله ملکه کندوهاي خود را عوض مي کنند. بعضي ملکه عده اي از کلني هاي خود را در پاييز و ملکه عده ديگر را در بهار سال بعد تعويض مي کنند. شايد بدترين روش ها اين باشد که کلني هاي خودشان تعويض ملکه کنند و ملکه ها مارک دار نباشند.
در جاهايي که ميزان نوش و گرده فراوان است و کلني از نظر جمعيت توسعه سريعي دارد ملکه عمرش کوتاهتر است. ملکه جوان در پاييز با سرعت بيشتري تخمگذاري مي کند و تعداد زياد زنبورهاي پاييزه بوجود مي آورد. به علاوه قيمت خريد آنها در پاييز از بهار ارزان تر است. اگرچه پيدا کردن ملکه پير در کلني پرجمعيت کارآساني نيست، به علاوه ممکن است ملکه به وسيله کارگران کشته شود و کلني در زمستان از بين برود و اما اينها براي رد مزاياي تعويض ملکه در پاييز دلايل مهمي نيستند.
تعويض ملکه با استفاده از استقرار سلول ملکه، به عنوان يک روش ساده و کم زحمت در سال هاي اخير مورد توجه قرار گرفته است. به جاي اين که کلني را براي پيدا کردن و حذف ملکه پير در پاييز جستجو کنند و پس از آن به آرامي ملکه جوان را در آن رها نمايند، يک سلول حاوي ملکه در کندو نصب مي کنند اين عمل باعث مي شود که ملکه سابق به طور اتوماتيک حذف شود. ملکه جديد به محض خروج از سلول، ملکه قبلي کندو را مي کشد و جاي آن را مي گيرد. بعضي ها که اين روش را به کار برده اند، چندان راضي نيستند. زيرا بسياري از ملکه ها داخل سلول ها، مي ميرند و ملکه هايي که موفق به خروج از سلول خود مي شوند، نمي توانند ملکه قبلي را از بين ببرند. مانند تمام روش هاي جديد، در اين روش هم مسائل ناشناخته زياد است.
بازديد کندوها براي اماده کردن کلني‌ها براي زمستان گذراني به شرايط آب و هوايي مناطق مختلف بستگي دارد. اماده سازي کلني ها براي زمستان گذراني بايد بلافاصله بعد از برداشت عسل در اواخر تابستان يا اوايل پاييز اغاز شود.در اين بازديد بايد سه عامل مورد توجه قرار گيرد.
اول:وجود ملکه جوان و شايسته در کندو و وضعيت تخمگذاري‌ان.
دوم:وضعيت جمعيت کندو.
سوم:وضعيت ذخيره زمستاني کندو.
در صورتي که کندويي داراي ملکه پير و از کار افتاده بوده و يا کندويي بدون ملکه باشد در صورتي که زنبوردار ملکه جوان تخمگذار در اختيار داشته باشد بايد ملکه پير را حذف کرده و ملکه جوان را به ان کندو معرفي کند و در صورت نداشتن ملکه جوان چنين کندويي را در ليست کندوهاي ادغامي قرار دهد.در مورد وضعيت جمعيت کندو هر گاه کندويي در اواخر تابستان کمتر از چهار قاب جمعيت داشته باشد چنين کندويي را بايد ادغام کرد.با توجه به ذخيره زمستاني نحوه تغذيه بايد طوري باشد که هر کندو براي يک قاب جمعيت حداقل دو کيلو عسل در اختيار داشته باشد.به عبارت ديگر يک کندوي ده قاب جمعيت بايد حدود 20کيلو عسل جهت زمستان گذراني داشته باشد.
مقدار عسلي را که روزانه يک زنبورعسل در زمستان مصرف مي کند تقريبا0/01گرم بايد در نظر گرفت. بنابراين مصرف روزانه يک کندوي 10-8 قاب جمعيت در زمستان که تقريبا بين 12000تا15000عدد زنبور دارد حدود 120تا 140 گرم عسل در روز است.دليل اين مصرف کم اينست که در هواي سرد زمستان وقتي که هوا کمتر از 8 درجه بالاي صفر باشد زنبورها تمام وقت به صورت گلوله دور هم جمع مي شوند و گرمايي را که بدنشان با خوردن عسل توليد مي‌کند داخل ان گلوله حبس مي‌کنند و در نتيجه مصرف عسل کم مي‌شود. اما با فرا رسيدن اواخر زمستان و شروع فصل تخمگذاري ملکه مصرف عسل زياد مي‌شود.
امروزه جمعيت‌هاي قوي زمستاني به جمعيت‌هايي گفته مي‌شود که در اواسط تا اواخر پاييز علاوه بر 10قاب کندو حداقل تعدادي از قاب‌هاي طبقه را نيز پر کند و اکثر کندوهاي زنبورداران موفق زمستان را به صورت دو طبقه سپري مي‌کنند.
مقدار ذخيره زمستاني بايد متناسب جمعيت کندو باشد. براي هر قاب زنبور مقدار5/1کيلو ذخيره زمستاني توصيه مي شود.بنابر اين کندويي که داراي 10قاب جمعيت است ذخيره غذايي لازم براي زمستان گذراني‌ان 15 کيلو عسل مي‌باشد.اگر کندويي احتياج به 12کيلو ذخيره زمستاني داشته باشد در مهرماه يا آبان ماه داخل آن 8کيلو عسل موجود باشد به چنين کندويي بايد 4کيلو شکر که معادل 6ليتر شربت مي‌باشد نيز رسانيد تا موجودي ان به 12کيلو برسد. چون شربت غليظ پاييزه بايد دو قسمت شکر و يک قسمت اب باشد.
مقدار عسلي را که يک کندوي داراي 8 قاب جمعيت به طور متوسط تا باز شدن شکوفه هاي بهاري مصرف مي کند به قرار زير است:در ماههاي مهر و ابان و اذر و دي،ماهي 500گرم،در بهمن ماه به علت شروع تخمگذاري يک کيلو گرم،در اسفند ماه دو کيلوگرم و در فروردين ماه پنج کيلوگرم خواهد بود که جمعا ده کيلوگرم عسل را شامل مي‌شود.
در هنگام زمستان که درجه حرارت محيط پايين است زنبورها به صورت توده در امده و دماي وسط توده زنبور که ملکه در انها قرار مي‌گيرد در حدود35 درجه سانتيگراد ثابت نگه داشته مي‌شود. اين امر به خاطر فعاليت ماهيچه اي بدن زنبورها در سطح خارجي توده است که گرما را به طرف داخل توده مي‌فرستند و بدن انها به صورت عايقي مانع خارج شدن گرما از وسط توده مي گردد. براي انجام اين فعاليت زنبورهاي سطح خارجي توده مرتبا با زنبورهاي داخل توده تعويض جا مي‌کنند و با خوردن عسل و انجام حرکات ماهيچه‌اي قادر به توليد گرما مي‌باشند. در هنگام زمستان زنبورها ابتدا در قسمت پايين کندو و نزديک سوراخ پرواز متمرکز مي‌شوند ولي به تدريج با پيشرفت زمستان به طرف عقب و بالا نقل مکان مي‌کنند.در صورتي که کندو دو طبقه باشد به تدريج و در پايان زمستان توده زنبور به طبقه فوقاني و قسمت عقب ان منتقل مي گردد.در مواقعي که هوا خيلي سرد باشد زنبورهاي سطح خارجي توده زمستاني سر و قفسه سينه خود را به داخل توده فرو برده و فقط شکمشان در سطح توده واقع مي شود.ولي با گرم شدن هوا مجددا توده از هم باز شده و فضاي بيشتري را اشغال مي‌کنند و با اين عمل درجه حرارت داخل کندو را تنظيم مي‌کنند.
درباره این سایت